آزمایش تعیین پتانسیل خوردگی آرماتور در بتن
آزمایش تعیین پتانسیل خوردگی آرماتور مطابق استاندارد ASTM C876
اندازه گیری های پتانسیل نیم پیل اغلب در مواردی صورت میگیرد، که خوردگی آرماتور قطعی و یا احتمال وقوع آن وجود داشته باشد. در اين آزمايش که طبق استاندارد ASTM C876 انجام ميشود، اندازه گيريها مستقل از اندازه المان بتن مسلح و ضخامت پوشش روي میلگرد ميباشد و در هر زمان از عمر سازه قابل انجام است. تفسير نتايج اين آزمايش بسيار حساس بوده و بايد توسط متخصص با تجربه در زمينة تکنولوژي بتن و ارزيابي خوردگي صورت گيرد. جهت خرید افزودنی بتن می توانید به سایت فروشگاه کپکو کالا مراجعه بفرمایید.همچنين غالباً لازم است که اطلاعات ديگري مانند مقادير کلر موجود در بتن، عمق کربناتاسيون، مشاهدات لايهلايه شدن سطحي، نتايج آزمايش آهنگ خوردگي و شرايط رويارويي محيطي در نظر گرفته شود تا بتوان در مورد فعاليت خوردگي میلگرد و تاثير احتمالي آن بر عمر مفيد يک سازه نتيجهگيري کرد.تجهیزات بکار رفته در آزمایش تعیین پتانسیل خوردگی آرماتور در بتن
عبارتند از: یک نیم پیل و یک ولتمتر با مقاومت داخلی زیاد. نیمپیل از یک لوله که دارای سر متخلخل میباشد، تشکیل شده است. این لوله یک میله دارد که جنس آن از همان جنس محلول نمک اشباع شده در لوله است. یک سر ولت متر به آرماتور و سر دیگر ولت متر به نیمپیل متصل میشود. طبق معياري که در استاندارد اين آزمايش ارائه شده است؛ با توجه به مقدار پتانسيل اندازهگيري شده در يک ناحيه با استفاده از الکترود CU/CUSO4، احتمالات زير متصور است:- mV 200- < پتانسيل: با احتمال بيش از 90 درصد، هيچ خوردگي میلگرد در زمان آزمايش وجود ندارد.
- mV 200- > پتانسيل > mV350- : فعاليت خوردگي در آن ناحيه نامشخص است.
- mV350->پتانسيل: با احتمال بيش از90 درصد در میلگرد آن ناحيه در زمان آزمايش خوردگي وجود دارد.
- mV 83- < پتانسيل: با احتمال بيش از 90 درصد، هيچ خوردگي آرماتور در زمان آزمايش وجود ندارد.
- mV 83- > پتانسيل > mV233- : فعاليت خوردگي در آن ناحيه نامشخص است.
- mV233->پتانسيل: با احتمال بيش از 90درصد در میلگرد آن ناحيه در زمان آزمايش خوردگي وجود دارد.
- براي ارزيابي میلگرد بتني که در آن تا عمق میلگرد پديدة کربناتاسيون اتفاق افتاده است.
- براي ارزيابي بتني که غالباً در معرض، تر شدن نبوده است.
- براي ارزيابي فعاليت خوردگي در سازه بتن آرمهاي که تغييرات رطوبت يا اکسيژن در سطح میلگرد آن بسيار زياد باشد.
- براي ارزيابي اثر تعمير در تغيير فعاليت خوردگي طي زمان که در آن تعمير موجب تغيير مقدار رطوبت يا اکسيژن در سطح میلگرد طي زمان شده باشد. (مثلاً در حالتي که لايه با نفوذپذيري کم يا پوشش سطحي ضد آب بر روي سازه آلوده به کلر اجرا شده باشد.)
- براي ارزيابي بتني که سطح آن با پوشش عايقبندي شده باشد.
- کربناتاسيون مقدار pH را در فصل مشترک بتن و آرماتور کاهش داده و خوردگي فولاد را افزايش ميدهد، يعني منفيتر شدن قرائتهاي پتانسيل نيمپيل.
- پوشش بتني متراکم مانع فيزيکي خوبي براي محافظت فولاد از خوردگي ناشي از کلر فراهم ميکند. اين مانع هم چنين فرآيند نفوذ اکسيژن را محدود ميکند. به عنوان يک نتيجهگيري، در اين شرايط پتانسيل خوردگي ميتواند به سوي مقادير منفيتر سوق يابد که نشاندهنده پتانسيل خوردگي میلگرد نيست.
- هنگامي كه دو ميلگرد يکديگر را قطع ميكنند، اندازهگيري پتانسيل نيمپيل ممكن است تنها پتانسيل ميلگرد خورده شده را نشان دهد. در شكل (2-6) پتانسيل نيمپيل در سه نقطه مختلف بر روي ميلگرد نشان داده شده است. واضح است كه محل قرارگيري الكترود در اندازهگيري پتانسيل خوردگي مؤثر است. قرائتها بايستي در فواصل نزديك به هم انجام شود. در مجموع هرچه پتانسيل اندازهگيري شده منفيتر باشد، احتمال خوردگي بيشتر است، البته اين قانون هميشه صادق نيست. مقايسه اختلاف پتانسيل نيمپيل اندازهگيري شده در دو نقطه نزديک به هم در يك سازه نشانه دقيقتري براي فعاليت خوردگي است تا مقادير ثابت پتانسيل نيمپيل.
شکل2-6-اثر محل قرارگيري الکترود مرجع بر روي قرائت هاي نيم پيل