قوام دهنده‌های بتن با افزایش ویسکوزیته و کاهش روانی بتن، به افزایش پایداری آن کمک می‌کنند. در غیر این صورت، بتن ممکن است به خطر ناپایداری دچار شود و تمایل به جداشدگی سنگدانه‌ها از خمیر افزایش یابد. عوامل مؤثر در این ناپایداری شامل افزایش نسبت آب به سیمان و نامناسب بودن کیفیت و دانه‌بندی سنگدانه‌ها هستند.
بتن‌های بسیار روان، مانند بتن‌های خودتراکم، به ویژه در معرض ناپایداری دینامیکی هستند که می‌تواند مشکلاتی در پمپ‌کردن بتن ایجاد کند و همچنین ناپایداری‌های استاتیکی می‌تواند منجر به ته‌نشینی سنگدانه‌ها و آب انداختگی شود. این مسائل می‌توانند آسیب جدی به مقاومت نهایی بتن وارد کنند.
یکی از راهکارهای کاهش این مشکلات، افزایش ویسکوزیته بتن با استفاده از قوام دهنده‌های بتن است. این افزودنی بتن علاوه بر افزایش پایداری بتن، روانی آن را کاهش می‌دهد. برای جبران این کاهش روانی، می‌توان از مواد روان‌کننده بتن کپکو کمک گرفت.
