امروزه وجود موادهای افزودنی در مواردی مانند بتن نقش پررنگ و ویژه‌ای داشته چرا که باعث افزایش دوام و مقاومت آن می‌شود. این‌ها دارای انواع مختلفی هستند که هر کدام از آن‌ها دارای خاصیت و ویژگی خاصی بوده که بر اساس شرایط مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حال حاضر در بازار کاهنده‏های آب با سه نوع پایه شیمیایی موجود هستند که آخرین نوع آن‌ها یعنی افزودنی پلی کربوکسیلات اتر، موثرترین و پرکاربردترین روان کننده بتن است.

بتن به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مصالح ساختمانی، کاربردهای بسیاری دارد. با توسعه فناوری و نیاز به بهبود عملکرد و خواص بتن، سازگاری ابر روان‌ کننده های بتن در کنار زئولیت‌، موضوع اصلی کار تولیدکنندگان این ماده است. زئولیت‌ها ساختاری شبکه‌ای دارند که از قابلیت جذب آب و سایر مواد سازگار برخوردار هستند. این ویژگی‌ها باعث شده است که استفاده از زئولیت‌ها در بتن برای بهبود خواص مکانیکی و فیزیکی آن مورد توجه قرار گیرد.

میکروسیلیس به‌عنوان یک افزودنی آب‌بندکننده در بتن به‌صورت پودر، دوغاب و ژل در دسترس قرار می‌گیرد. این ماده با کاهش آب مصرفی در بتن باعث تولید بتن قوی و غیرقابل نفوذ خواهد شد. درواقع ژل میکروسیلیس منافذ بین ذرات سیمان و بتن را پر می‌کند و مقاومت بتن را دربرابر حملات یون‌های کلرو سولفات افزایش می‌دهد. همچنین این ماده قابلیت افزایش استحکام و چگالی بتن را تا حد زیادی دارد و به‌طور گسترده در ساخت سازه‌های بتنی، کف صنعتی، ملات پودر خشک (یا ملات مخلوط خشک)، عایق دیوارهای خارجی به کار می‌رود.

در فراورده های پوزولانی دوغاب میکروسیلیس ™SFS به‌عنوان افزودنی معدنی مورد استفاده قرار می‌گیرد که باعث افزایش تراکم در ساختار بتن و بهبود مقاومت بتن، کیفیت و عملکرد آن خواهد شد. این محصول از ترکیب پودر میکروسیلیس با آب و سایر مواد افزودنی تهیه می‌شود. کاربرد دوغاب میکروسیلیس کاهش نفوذپذیری، افزایش مقاومت سایشی و بهبود خواص بتن در تمام انواع سازه‌های بتنی است.

بتن به عنوان یکی از مهمترین مصالح ساختمانی، در ساخت و ساز ساختمان‌ها به شدت مورد استفاده قرار می‌گیرد. لازم به ذکر است بدانید یکی از مسائل مهم در طراحی و ساخت بتن، تأمین مقاومت فشاری بتن و گیرش بالای آن است. برای بهبود مقاومت بتن و کاهش انباشت سیمان در آن، از مواد افزودنی استفاده می‌شود. یکی از مواد افزودنی مهم برای بهبود خواص بتن، پوزولان‌ها هستند. پوزولان‌ها به عنوان مواد غیرفعالی شناخته می‌شوند که به عنوان جایگزینی برای سیمان در تولید بتن استفاده می‌شوند.